zondag 16 december 2012

familieleven

Aoife heeft gisteren heel goed geslapen en is niet haar bed uitgekomen met bedtijd. Dat was maar goed ook, want na een hele middag rust en slaapjes was Fergus juist in de avond wakker. Hij had krampjes, zijn spijsvertering komt lawaaiig op gang, samen met mijn melk: Huilen, drinken, spugen en luiers vullen, arm kleintje. Dit ging zo door tot een uur of elf, toen hij toch weer in slaap viel tussen ons in.
Gelukkig volgden daarna drie intervallen van een uur of drie, dus echt klagen doen we niet.
Padraic speelde het klaar om Aoife vanmorgen bij mij en Fergus weg te houden, zodat we een beetje konden uitslapen na de vorige voeding van 6 uur. Daarna naar beneden, Fergus in zijn beddie (de cocoon die bij de dubbele kinderwagen hoort) op tafel en toen kon Aoife gedag zeggen tegen haar baby:
dan een aansterkend ontbijt:
van roerei op toast en voor de engelsen onder ons ook baked beans, of bonus zoals Aoife ze noemt.
en nog een knuffel:
en nog een, speciaal van het oor
aankleden en dan nog een. En even kijken of dat hengsel ook om zijn nek kan...
WAT?!?
Op aanraden van de health visitor probeer ik zo min mogelijk de hele dag te roepen: Aoife pas op met de baby dit en Aoife doe voorzitig met Fergus dat, want ik geloof ook inderdaad dat babies best robuust zijn en dat Aoife het goed bedoelt is zeker, maar soms blijkt toch maar al te goed dat je je nieuwsgierige peuter niet alleen kunt laten met de baby!

Die overigens verder welig tiert hoor:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten