donderdag 13 september 2012

suiker

dit is mijn oma, in verwachting van haar achtste baby, mijn tante Giny. Op schoot zit mijn tante Miep, en aangezien mijn tante Giny in juli is geboren en het hier mooi weer is zal het ergens tegen het einde van de zwangerschap geweest zijn.
Mijn oma kreeg al met al dertien kinderen. Dertien flinke babies.
Dat alleen al was genoeg reden om me door te sturen naar de test voor zwangerschapssuiker, de vorige keer en deze keer ook.
Maar er is meer: deze meneer, mijn opa had type 2 diabetes, en mijn moeder zwangerschapssuiker èn type 2 diabetes (voor de beleefdheid noem ik het maar niet ouderdomssuiker). Maar aan de andere kant: mijn zus had dan weer zomaar een grote baby - dus ze zitten ook gewoon in de familie (en ook in de schoonfamilie, want ook Padraic zelf en baby jack van Josie waren groot).

Affijn, afgelopen maandag was het weer zo ver, ik mocht voor een uur of drie naar de day assessment unit van de afdeling verloskunde, waar ze je bloed afnemen, en je dan een mierzoet drankje geven op nuchtere maag, wat dat twee uur later zijn werk moet hebben gedaan in je bloed, want dat nemen ze dan weer af. Kortom een klassieke voor- en nameting om te kijken of je lichaam goed kan reageren op suikers, of dat er iets mis is met de verwerking ervan, waardoor de baby groot kan uitvallen wat dan weer allerlei risicos met zich meebrengt voor moeder en kind.

dus...

En dan na de nameting krijg je de heerlijkste toast in town:
(serieus, ik kreeg die ook vlak na de bevalling van Aoife, en ik heb nog nooit zoiets heerlijks gegeten! Ik zou hier zo geld voor neertellen om deze toast te mogen eten. Een reden om straks weer in het ziekenhuis te bevallen?)

Er was net als vorige keer niets mis met mijn bloedsuiker. En net als de vorige keer zat ik daar toch over in, want net als de vorige keer heb ik me toch een ongelooflijke trek in zoetigheid. Jelly beans, dat is mijn huidige verslaving, en dan speciaal Jelly Belly jelly beans, die andere zijn aan mij niet besteed.
Maar ja omdat je toch niet elke dag zomaar een tweehondergramszak jelly beans achterover kunt slaan, zoals ze die hier bij de TK Maxx bij de kassa hebben liggen - hoe zwanger ook - is het nu dan tijd voor het natuurlijk alternatief.
Dat moet me toch op alle fronten ten goede komen, denk je ook niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten