gisteren kwamen gran en grandad weer op visite. Aoife heeft de hele tijd geslapen en liet zich gewillig meevoeren naar het park. De twaalf eendjes die zo'n beetje tegelijkertijd met Aoife geboren zijn leven nog allemaal, maar zijn al bijna volwassen. Wat een verschil!
vandaag is het regenachtig en zijn we voor het eerst met Aoife naar de kathedraal geweest (hier heb ik in tegenstelling tot de andere 'eersten' (zoals de busrit van vrijdag) begrijpelijkerwijs nu eens géén foto van...). Ze was de hele mis wakker en stak elke keer als het koor begon te zingen uit protest haar onderlip uit (terecht) en zette dan een huiltje in. Die pruillip ziet er erg komisch uit (maar is helaas ook lastig vast te leggen op de gevoelige plaat...), dus wij moesten daar steeds om lachen, wat een al evenmin gepaste reactie is op dat zingen als Aoife's respons. Ach ja...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten