donderdag 4 februari 2010

Life imitates art I mean work.

Vandaag werd ik geinterviewd door een duitse onderzoekster hier in Lancaster, die geïnteresseerd is in hoe hoog-opgeleide vrouwen in hun zwangerschap omgaan met informatie omtrent zwanger zijn en bevallen. Ze werkt bij Taalkunde hier aan de universiteit en legde in het interview precies de vinger op de zere plek. Hoewel ze mij vragen stelde, was ik denk ik degene die het meeste aan het interview had! Eindelijk een lotgenoot die snapte dat het hele systeem af en toe behoorlijk 'baffling' is! Natuurlijk kan ik makkelijk achterhalen met behulp van internet, of voorkennis of boeken wat er met mijn lichaam gebeurt, maar wat ik van het systeem kan verwachten, wie mij wanneer waarmee moet of kan ondersteunen wordt ook impliciet gehouden, en blijkbaar is dat de ervaring van meer hoogopgeleide (en buitenlandse, dus met Engels als tweede taal) vrouwen. Hoe dan ook ik ben een stuk wijzer geworden en misschien wel een vriendin rijker (hopelijk). Wat ze met mijn ervaringen gaat doen is me minder duidelijk, het is in ieder geval niet een vergelijkend danwel evaluerend onderzoek zoals ik me dat zou voorstellen, maar daarvoor ben ik dan ook een psycholoog, geen taalkundige. In ieder geval ben ik blij dat er gekozen was voor een open interview/dialoog als onderzoeksmethode!

1 opmerking:

  1. ga nog eens proberen een reactie te plaatsen.
    Fijn voor je dat je nu eindelijk eens je frustraties kan delen met iemand die in hetzelfde schuitje zit of heeft gezeten.

    BeantwoordenVerwijderen